Μια σειρά προϋποθέσεων πρέπει να ισχύουν προκειμένου να λάβουν οι άνεργοι το σχετικό επίδομα του ΟΑΕΔ.

Αναλυτικά:

• Να είναι ασφαλισμένοι ως εργαζόμενοι στον κλάδο ανεργίας του ΟΑΕΔ
• Να έχει προηγηθεί Καταγγελία Σύμβασης Εργασίας (όχι Οικειοθελής Αποχώρηση) ή
• Να έχει προηγηθεί Λήξη Σύμβασης Ορισμένου Χρόνου (όχι Οικειοθελής Αποχώρηση)
• Να μην αυτοαπασχολούνται
• Να έχουν την ιδιότητα του ανέργου κατά την αίτηση για την επιδότηση

 Επιπρόσθετα:

α) Για δικαιούχο που επιδοτείται για πρώτη φορά απαιτείται:

1η περίπτωση:

• πραγματοποίηση 125 ημερών εργασίας εντός του 14μήνου πριν από τη λήξη ή τη λύση της εργασιακής σχέσης, χωρίς να υπολογίζονται οι τελευταίοι δύο μήνες πριν από τη λήξη ή τη λύση αυτής και
• πραγματοποίηση 80 ημερών εργασίας σε κάθε έτος κατά τα δύο προηγούμενα έτη πριν από την έναρξη της επιδότησής του.

2η περίπτωση (για δικαιούχους που δεν καλύπτουν την προϋπόθεση της 1ης περίπτωσης):

• πραγματοποίηση 200 ημερών εργασίας κατά τα δύο προηγούμενα πριν από τη λύση ή τη λήξη της εργασιακής σχέσης, χωρίς να υπολογίζονται σε αυτές οι τελευταίοι δύο μήνες πριν από τη λήξη ή τη λύση αυτής, και
• πραγματοποίηση 80 ημερών εργασίας σε κάθε έτος κατά τα δύο προηγούμενα έτη, πριν από τη λήξη ή τη λύση της εργασιακής σχέσης.

β) Για δικαιούχο που έχει επιδοτηθεί στο παρελθόν απαιτείται:

• πραγματοποίηση τουλάχιστον 125 ημερών εργασίας στο τελευταίο 14μηνο, πριν από τη λήξη ή τη λύση της εργασιακής του σχέσης, χωρίς να υπολογίζονται σε αυτές οι τελευταίοι δύο μήνες πριν από τη λήξη ή τη λύση αυτής
• τα ημερήσια επιδόματα ανεργίας που έχει λάβει εντός της προηγούμενης τετραετίας, από την εκάστοτε έναρξη της επιδότησης, να μην υπερβαίνουν τα τετρακόσια (400).
• Εάν εντός της τετραετίας έχει επιδοτηθεί για χρονικό διάστημα μικρότερο των τετρακοσίων (400) ημερήσιων επιδομάτων, δικαιούται να επιδοτηθεί για τον υπόλοιπο αριθμό ημερησίων επιδομάτων, μέχρι τη συμπλήρωση του ανώτατου ορίου των τετρακοσίων (400) ημερησίων επιδομάτων.

Σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 37 του νόμου 1892/1990:

«Η διάρκεια της καταβολής του επιδόματος ανεργίας επιμηκύνεται επίσης σε δώδεκα (12) μήνες:

α) για τους άνω των 49 ετών ανέργους της παρ. 4 του άρθρου 6 του ν. 1545/1985, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του ν. 1874/1990 και

β) για όσους έχουν πραγματοποιήσει συνολικά 4050 ημέρες εργασίας και εμπίπτουν σ’ οποιαδήποτε περίπτωση των παρ. 1 και 2 του άρθρου 6 του ν. 1545/1985, όπως αυτές τροποποιούνται με το παρόν άρθρο».