Ο Λευκότοπος είναι χωριό του νομού Σερρών. Αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Βισαλτίας με 242 κατοίκους, που ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία (καπνός, ελιές, κεράσια, αμύγδαλα, καρύδια, σύκα, αρωματικά φυτά). Είναι κτισμένο σε ιδιαίτερα κεντρική θέση, ανάμεσα στη Νιγρίτα και τη Μαυροθάλασσα Σερρών. Στο χωριό λειτουργεί το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών του Δήμου Βισαλτίας. Η απόστασή του από τη θάλασσα (Αμφίπολη,Εγνατία Οδός) είναι 35 χλμ. περίπου. Το χωριό διαθέτει πολύ πράσινο.

Η καταγωγή σχεδόν του 100% των κατοίκων είναι ποντιακή. Οι πρόγονοί τους ήσαν Πόντιοι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στο χωριό μετά τον ξεριζωμό του Ποντιακού Ελληνισμού, στα 1922 (Μικρασιατική καταστροφή). Το παλιό όνομα του χωριού ήταν "Καβάκι" (=λεύκα), λόγω τών πολλών δένδρων λεύκας που ευδοκιμούσαν στην περιοχή.

Κάποιοι κάτοικοι ασχολούνται επιτυχώς με τη γεωργία, ενώ άλλοι είναι μετανάστες στην Δ.Ευρώπη (κυρίως Γερμανία), ή έχουν εγκατασταθεί στη γειτονική Θεσσαλονίκη. Στο χωριό λειτουργούν τρία σύγχρονα ελαιοτριβεία, που καλύπτουν μεγάλο μέρος των αναγκών των ελαιοπαραγωγών της περιοχής

Στις 28 Αυγούστου κάθε χρόνου (παραμονή της γιορτής της Αποκεφάλισης του Ιωάννου του Προδρόμου, στον οποίο είναι αφιερωμένη η εκκλησία του χωριού, που ξανακτίστηκε πρόσφατα), ο Σύλλογος Λευκοτοπιτών Θεσσαλονίκης διοργανώνει πανηγύρι με ενδιαφέρουσες ποντιακές εκδηλώσεις

Το 1933 με το ΦΕΚ 179Α/5-7-1933 ο οικισμός Καβάκι της Κοινότητας Δάφνης, μετονομάζεται σε Λευκότοπος.

Το 1964 με το ΦΕΚ 105Α/3-6-1964 ο οικισμός Λευκότοπος αποσπάται από την Κοινότητα της Δάφνης και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Λευκοτόπου.

Το 1997 με το ΦΕΚ 244Α/4-12-1997 (Πρόγραμμα "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" η Κοινότητα Λευκοτόπου καταργείται και συνενούται με το Δήμο Αχινού.

Το 2010 με το Ν. 3852/2010 (ΦΕΚ Α΄87/7-6-2010) ο Λευκότοπος ως Τοπική Κοινότητα πλέον, εντάσσεται στο Δήμο Βισαλτίας με έδρα τη Νιγρίτα.

Ο πληθυσμός του Λευκοτόπου στην πορεία της ιστορίας του διακυμάνθηκε σύμφωνα με τις επίσημες απογραφές, ως εξής :

 Το 1940 σε 282 κατοίκους,

το 1951 σε 326 κατοίκους,

το 1961 σε 516 κατοίκους,

το 1971 σε 366 κατοίκους,

το 1981 σε 360 κατοίκους,

το 1991 σε 304 κατοίκους και

το 2001 σε 273 κατοίκους.

Στον οικισμό  υπάρχει Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) του Δήμου Βισαλτίας καθώς και παράρτημα Κ.Α.Π.Η.

Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται με την γεωργία στα 6.750 στρέμματα αγρών που έχουν στην διάθεσή τους και παράγουν κυρίως καπνά, σιτηρά, βαμβάκι, αμύδγαλα, και ελιές.Αξιοσημείωτη είναι επίσης η ποιότητα και η ποσότητα του ελαιολάδου που παράγεται στα τρία υπερσύχρονα ελαιοτριβεία που λειτουργούν στο χωριό (Του Γιαννουχίδη Πέτρου, του Παναγιωτίδη Κωνσταντίνου και του Πιλιτσίδη Αθανάσιου).

Ενδεικτικές φωτογραφίες