Δημός Βισαλτίας -Διοικητική διαίρεση

Dimos Visaltias EnotitesΟ Δήμος Βισαλτίας είναι δήμος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, που συστάθηκε την 1η Ιανουαρίου 2011 από τη συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αχινού, Βισαλτίας, Νιγρίτας και Τραγίλου. Το νότιο - νοτιοδυτικό μέρος του είναι ορεινό (400-1000 μέτρα), ενώ το βόρειο - βορειοανατολικό μέρος του είναι πεδινό.

Δημοτικές ενότητες και οικισμοί

Ο Δήμος Βισαλτίας διαιρείται σε 4 δημοτικές ενότητες .

  • Δημοτική Ενότητα Νιγρίτας που περιλαμβάνει την  Δημοτική κοινότητα Νιγρίτας  και τις Τοπικές κοινότητες Ανθής, Θερμών ,Τερπνής και  Φλαμπούρου.
  • Δημοτική  Ενότητα Αχινού που περιλαμβάνει τις Τοπικές Κοινότητες Σιτοχωρίου , Αχινού , Δάφνης (οικισμοί Δάφνης,Ορέσκειας) , Ζερβοχωρίου, Λευκότοπου, Πατρικίου και  Χουμνικού (οικισμοί Χουμνικού , Λαγκαδίου)
  • Δημοτική  Ενότητα Βισαλτίας που περιλαμβάνει τις Τοπικές Κοινότητες Δημητριτσίου, Αγίας Παρασκευής,Αμπέλων, Βέργης, Λυγαριάς, Νικόκλειας, Σησαμιάς και Τριανταφυλλίας.
  • Δημοτική  Ενότητα Τραγίλου που περιλαμβάνει τις Τοπικές Κοινότητες Μαυροθάλασσας, Αγίου Δημητρίου, Αηδονοχωρίου, Ευκαρπίας, Ιβήρων, Καστανοχωρίου  και Τραγίλου

Δημοτική ενότητα Νιγρίτας

Ο Δήμος Νιγρίτας ήταν δήμος του νομού Σερρών μέχρι το 2010, οπότε συγχωνεύθηκε στο νέο Δήμο Βισαλτίας, σύμφωνα με το Σχέδιο Καλλικράτης. Βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του νομού. Ο δήμος αποτελείτο από 5 δημοτικά διαμερίσματα και είχε συνολικό πληθυσμό 9.783 κατοίκους. Έδρα του δήμου ήταν η Νιγρίτα.

Ο Δήμος Νιγρίτας σχηματίστηκε για πρώτη φορά το 1943 και προήλθε από αναγνώριση της προϋπάρχουσας κοινότητας Νιγρίτας σε δήμο. Ο αρχικός δήμος εκτός από τη Νιγρίτα περιλάμβανε και τον οικισμό Φυτόκιο Σερρών (μετέπειτα Ανθή), ο οποίος το 1947 αποσπάστηκε και αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα. Ο δήμος παρέμεινε στη συνέχεια αμετάβλητος μέχρι το 1998 οπότε με την εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστριας διευρύνθηκε ενσωματώνοντας και τις πρώην κοινότητες Τερπνής, Φλαμπούρου, Ανθής και Θερμών.

Η Τερπνή αποτελεί ομώνυμη Δημοτική Κοινότητα της Δημοτικής Ενότητας Νιγρίτας του Δήμου Βισαλτίας . Έχει πληθυσμό 2.189 κατοίκους σύμφωνα με την πληθυσμιακή απογραφή του 2001.. Βρίσκεται δυτικά του ποταμού Στρυμόνα σε απόσταση 22 χλμ. δυτικά από τις Σέρρες, στους πρόποδες του όρους Φλαμουριού ή Βερτίσκου και σε υψόμετρο 80μ. Η ιστορία της χάνεται στα βάθη του χρόνου Η πλειοψηφία των κατοίκων ασχολείται με τη γεωργία και ιδιαιτέρως με την παραγωγή καπνού (παράγονται περίπου 650 τόνοι ετησίως) μια και πρόκειται για "καπνοχώρι". Εκτός όμως από τον καπνό, άλλα προϊόντα που παράγονται στα 17.000 στρέμματα της κοινότητας είναι τα σιτηρά, το βαμβάκι, τα ζαχαρότευτλα και το καλαμπόκι. Ακόμη, υπάρχουν και πολλά ελαιόδενδρα, πράγμα που αποτέλεσε την αφορμή να λειτουργήσει στην κοινότητα ελαιοτριβείο.

Στην Τερπνή βρίσκεται ,επίσης , το εργοστάσιο FIBRAN του κ. Δ. Αναστασιάδη με δύο μονάδες παραγωγής , της εξηλασμένης πολυστερίνης και του ορυκτοβάμβακα ,το οποίο απασχολεί 170 εργαζόμενους από την περιοχή κυρίως της Τερπνής.

 

Ιστορικά στοιχεία


Η Τερπνή, παρουσιάζει μια συνεχή και αδιάλειπτη ιστορική παρουσία η οποία ανάγεται στους προϊστορικούς χρόνους.

Ήδη από την Ιλιάδα, ο Όμηρος αφηγείται τη σφαγή του Ρήσου, Ηγεμόνα των Θρακών, συμμάχου των Τρώων, ο οποίος καταγόταν από την περιοχή της Βισαλτίας και ήταν γνωστός για τα λευκά του άλογα από τον κάμπο της Βισαλτίας, αλλά και τα ολόχρυσά του άρματα, τα οποία κατασκευάζονταν με χρυσό από την περιοχή της Τερπνής και του Παγγαίου. Η αρχαία θέση της Τερπνής βρίσκεται γύρω από την ακρόπολή της, που σήμερα λέγεται «Παλαιόκαστρο», περίπου 4 χιλιόμετρα από τη σημερινή της θέση. Στον περιβάλλοντα χώρο της περιοχής έχουν γίνει σημαντικότατες ανασκαφές, οι οποίες έδειξαν πως ο τόπος ήκμασε από την Κλασική ως και την Ελληνιστική εποχή. Εκεί μάλιστα υπήρχαν και τα μεγαλύτερα μεταλλεία χρυσού στη Μακεδονία, μετά το Παγγαίο. Στο χώρο αυτό τοποθετείται και το αρχαίο βασίλειο της Βισαλτίας, το οποίο ήταν ένα από τα πιο πλούσια και ισχυρά στη Μακεδονία. Ήταν πατρίδα του βασιλέα Βισάλτη και του βασιλιά της Θράκης, Ρήσου.

Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας το χωριό μετατοπίστηκε στη σημερινή του θέση, παίρνοντας το όνομα Τσιαρπίστα ή Τσερπίστα, το οποίο οφείλεται στη μεγάλη πηγή νερού στη νότια παρυφή του χωριού, τη λεγόμενη Κηφισιά (τσιαρπ= αντλητικό κουβαδάκι νερού, λέξη τουρκικής προέλευσης). Η απελευθέρωση από τους Τούρκους έγινε ουσιαστικά στις 26-10-1912, μαζί με τη Θεσσαλονίκη και όλη την περιοχή μεταξύ Αξιού και Στρυμόνα, και τυπικά τον Ιούνιο του 1913. Στις 20-3-1923, το Κοινοτικό Συμβούλιο, επί προεδρίας του Αθανασίου Σταματοπούλου, μετονόμασε το χωριό με το ελληνικό όνομα Τερπνή.

Στο χώρο όπου υπήρχαν στην αρχαιότητα τα μεταλλεία, βρίσκεται ο ναΐσκος του Αγίου Μανδηλίου, όπου στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου οι Τερπνιώτες αναγκάστηκαν να καταλύσουν για λίγο χρονικό διάστημα, εγκαταλείποντας την Τερπνή.

Άλλη σημαντική γιορτή της Τερπνής είναι η 17 Φεβρουαρίου του 1913 που οι Τερπνιώτες πολέμησαν εναντίον των Βουλγάρων στην περιοχή Πλατανούδια και απέτρεψαν την κάθοδό τους προς τη Θεσσαλονίκη.

Ιστορική είναι η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου που θεμελιώθηκε το 1754.

Ακόμη υπάρχει ο νεόδμητος, περικαλλής Ναός των Τριών Ιεραρχών, που εγκαινιάσθηκε το Μάιο του 2001 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο. Την ανέγερση του Ιερού Ναού αυτού ανέλαβε αποκλειστικά ο κος Αναστασιάδης, ο οποίος χρηματοδότησε την ανοικοδόμηση κτιρίων στην Τερπνή όπως το Γυμνάσιο-Λύκειο, το Νηπιαγωγείο και την Κοινοτική Βιβλιοθήκη.

 

ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΗΣ ΤΕΡΠΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟ 1920


1          ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ                     1920

2          ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΡΟΥΣΗΣ                     1920-22,1931-33

3          ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ           1922-23,1929-31

4          ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ               1923-25

5          ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΤΣΕΡΒΙΣΤΑΣ                     1925-29

6          ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΜΑΡΗΣ                         1933-34

7          ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΕΒΕΛΕΚΗΣ                     1934-36

8          ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΡΑΠΤΗΣ                            1936-43

9          ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΡΟΥΣΗΣ                      1943-44

10        ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΡΧΑΛΟΥΔΗΣ                 1944,1945-46

11        ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ                      1944-45

12        ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΑΠΤΗΣ                             1947-49

13        ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΡΑΛΗΣ                         1949-52

14        ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΤΑΤΖΗΣ                        1951,για ένα μήνα

15        ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΟΥΛΗΣ                             1953-55

16        ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΙΟΛΙΑΣ                    1955-57

17        ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ                         1957-61

18        ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΟΛΙΑΣ                        1962-64

19        ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΟΣΧΟΥ                      1964-67, 1975-1979

20        ΑΒΡΑΑΜ ΛΙΟΛΙΑΣ                              1967-74

21        ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΑΓΚΑΛΑΣ                    1974-75

22        ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΓΚΑΛΑΣ                1979-94, 1999-2006

23        ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΟΣΧΟΥ                           1995-1998

24        ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΑΓΚΑΛΑΣ                     2007-σήμερα

ΠΗΓΗ:

Πολιτιστικός Σύλλογος Τερπνής

Φωτογραφίες


 

 

video - slide

Δείτε επίσης μια όμορφη φωτογραφική συλλογή.