Το Φλάμπουρο αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Νιγρίτας. Ανήκει στην επαρχία Βισαλτίας του Ν. Σερρών.
Ο συνολικός αριθμός των μονίμων κατοίκων σύμφωνα με την τελευταία απογραφή είναι περί τους 800.Όμως η ψυχή και το πνεύμα άλλων 2000 "μεταναστών" Φλαμπουριωτών κατοικούν μόνιμα εκεί.
Οι μόνιμοι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με αγροτικές εργασίες. Ενώ οι υπόλοιποι "μετανάστες" μετά την υπονόμευση της διανομής της γης, αναγκάστηκαν να αναζητήσουν την τύχη τους σε άλλα μέρη ως εργάτες. Μετά την αποξήρανση της "λίμνης" οι γείτονες υπονόμευσαν την διανομή και ζήτησαν την απόδοση πολύ μικρότερου κλήρου στους "ψαράδες" Φλαμπουριώτες. Μόνο που οι "ψαράδες" μετά την αποξήρανση είχαν ως μόνη πηγή βιοπορισμού τη γεωργία. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά βρέθηκαν και κάποιοι που οικειοποιήθηκαν μέρος των αποκαληφθησών γαιών.
Όταν δε ήρθε ο καιρός να διανείμει τον λιγοστό κλήρο ,ο κάθε ψαράς, στα δυο και τρία τουλάχιστον παιδιά του δεν προέκυψε παρά μόνο δυο τρία στρέμματα γης στον καθένα. Δεν είναι τυχαίο που παρόλο που το Φλάμπουρου βρίσκεται στο κέντρο της πεδιάδας των Σερρών, αποτελεί το χωριό με το μεγαλύτερο ποσοστό μετανάστευσης από τα γύρω πρώην χωριά και κωμοπόλεις.
Πλούσια είναι η ιστορική αναδρομή του Φλαμπούρου. Με συμμετοχή στον απελευθερωτικό αγώνα κατά τους βαλκανικούς αγώνες, ενεργή συμμετοχή στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο και διάκριση πολλών ηρωικών μορφών που με αυταπάρνηση υπερασπίστηκαν το κοινό καλό και την πατρίδα και κατά των γερμανών. Πολλαπλές είναι οι αναφορές σε Φλαμπουριώτες και πολλά τα εύσημα.
Αξέχαστο παράδειγμα αυταπάρνησης αποτελεί για κάθε Φλαμπουριώτη η ηγετική μορφή του Βασιλείου Μετόζη πρόεδρου του χωριού κατά την περίοδο της κατοχής που κυριολεκτικά έσωσε το χωριό από βέβαια πυρπόληση και σφαγή.
Το σηµερινό Φλάµπουρο είναι ο παλαιός οικισµός Μπαϊρακτάρ Μαχαλάς(Bayraktar Mahalle) που µετονοµάστηκε το 1923. Ο οικισµός αυτός δεν µαρτυρείταιστις γνωστές ως τώρα ιστορικές πηγές πριν από τα µέσα της δεκαετίας του 1870·
όµως ήδη τότε συγκροτούσε ένα χωριό µε 80 οικογένειες .Τη σχετικά πρόσφατη δηµιουργία του οικισµού υποστηρίζει και η ελάχιστα αναφερόµενη σ’ αυτόν τοπική ιστοριογραφία: Αρχικά η έκτασις του χωρίου τούτου ήτο πλήρης υδάτων και υπήρξε τσιφλίκιον Τούρκου αξιωµατούχου· εις τα κτήµατά του ειργάζοντο οι Έλληνες της περιοχής, που έκτισαν και τας πρώτας καλύβας. Αυταί ακριβώς αι καλύβαι υπήρξαν αι πρώται οικίαι του κατόπιν ιδρυθέντος χωρίου .Ο Ε. ∆. Παπαθανασίου αφήνει να εννοηθεί, στο προηγούµενο απόσπασµα, ότι η ύπαρξη στάσιµων υδάτων στη θέση του Φλάµπουρου αποτέλεσε το βασικό λόγο για την καθυστερηµένη µόνιµη εγκατάσταση ανθρώπων. Αλλά ο Α. Λιάπης αναφέρει αργότερα ότι η µη ύπαρξη στάσιµων υδάτων στην ίδια θέση στάθηκε η αιτία για την ίδρυση του χωριού: Το σηµερινό χωριό δηµιουργήθηκε απ’ τους κατοίκους των παλιών οικισµών: Τρίγωνο, Καρά Ορµάν (Μαύρο ∆άσος) και Γεωργουλάς. Οι πληµµύρες και το βαλτώδες έδαφος των προαναφερθέντων οικισµών ώθησαν στη δηµιουργία του νέου οικισµού.
Οι µάλλον αντίθετες αυτές απόψεις για το ρόλο που διαδραµάτισε το νερό στην ίδρυση του Φλάµπουρου εξηγούνται από την ασταθή σχέση της ευρύτερης περιοχής µε το υγρό στοιχείο στο παρελθόν.
Σήμερα το Φλάμπουρο προσπαθεί και έχει να επιδείξει νεολαία με ήθος που έχει ως πρότυπο τους προγόνους Φλαμπουριώτες και με πνεύμα ομόνοιας και αγωνιστικότητας προσπαθεί και καταφέρνει να ανατρέψει δεδομένα και να ισχυροποιήσει τη θέση του σύγχρονου Φλαμπουριώτη στη κοινωνία.
Ενδεικτικές φωτογραφίες
